Po bardzo długiej przerwie, powracam! Zmieniłem nazwę bloga i teraz brzmi jak nazwa nowej planety świeżo skolonizowanej, na której powierzchni stacja badawcza ludzi jest niszczona przez hordy obcych. Zresztą nieważne. Zapraszam do komentowania ;) Zdradzę tylko że specjalnie zrobiłem fabułę prostą jak drut. Następna część mam nadzieje że pokaże się jak najszybciej.
Chwilę błogości jednego z największych wyczynów w światku zabójców przerwał kolejny osobnik wchodzący do pokoju. Na wstępie musiał on ominąć wybiegającą nago i z krzykiem, niezbyt ładną, ale tanią Tanię. Udało mu się, lecz z jego ręki wypadł długopis, po który teraz sięgnął. Gdy się schylał, usłyszał świst kuli, która przeleciała mu koło ucha.
-Marvin, idioto! Po co się schylałeś?- rzekł wielce niezadowolony i półnagi murzyn.
Marvin spojrzał na Jake’a, zapominając momentalnie jego słowa.
-Joschua mam questa!
-Mam na imię Jake- odparł oburzony - Co masz? - zapytał z niesmakiem.
-Ten… no…- spojrzał na dłoń i zobaczył w niej kartkę - masz kartkę.
Jake wziął ją do ręki, jednak nic z niej nie zrozumiał, gdyż była napisana w jakimś dziwnym języku, którego nie potrafił odczytać. Oddał ją Marvinowi, a jemu się przypomniało, że zna ten język. Zaczął więc tłumaczyć to, co było tam napisane.
- Kasa, dużo kasy, sejf w piwnicy w Rogers.[10] Podpisano John Smith.
Przejdę od razu do sceny, kiedy Jake i Marvin stoją już przy piwnicy w Rogers. Celowo pominąłem obraz przedstawiający Jake’a łączącego takie słowa jak pieniądze, broń i jeszcze świadomość tego, że wszystko jest pod ręką. Sądzę, że takie zwroty, jak Jake i pieniądze czy Jake i zabójstwa, czy Jake i kobiety, czy Jake i broń etc. są zwyczajnymi pleonazmami, więc je po prostu pominę. Także chcę pominąć sposób, w jaki dotarli do wymienionego miasta i odległość jaką pokonali, żeby nie zamęczać czytelnika niepotrzebnie.[11]
Jake i Marvin odnaleźli piwnicę, w której byli pewni, że przechowywane są pieniądze.[12] Znajdowała się ona w ruinach betonowego[13] budynku, który najprawdopodobniej kiedyś był wysokim budynkiem. W miejscu, które niegdyś było klatką schodową, pozostały jedynie schody. Patrząc w górę, prowadziły one do półpiętra, a później przechodziły w drewnianą deskę prowadzącą na pierwsze piętro. Schody w dół były lepiej zachowane. Nie brakowało na nich jednak pęknięć i masy roztłuczonego szkła.[14] Jake zaczął powoli skradać się na dół, jednak przeszkodził mu Marvin, który bez żadnych obaw zszedł do piwnicy. Kiedy obaj do niej zeszli, ukazały się im dwie sylwetki oświetlone światłem wpadającym z jednej z licznych dziur w suficie. Za nimi widać było gigantyczne, okrągłe, stalowe drzwi, które kiedyś były sejfem, na wpół otwarte. Postacie były masywne, z długimi włosami i ubrane w czarne skóry z frędzlami i wieloma naszywkami.
-To Wy jesteście Żółtek i Indianiec? Tak szybko przyszliście po kasę? Co, nie możecie usiedzieć na dupach? Szef kazał wam być dopiero za dwie godziny.
Zanim w głowie Jake’a otworzyły się klapki, które miały wytworzyć odpowiedź na zadane pytanie, na jego twarzy pojawił się uśmiech spowodowany tym, że w łatwy sposób zdobędzie kasę. Jednak po chwili uświadomił sobie brutalną prawdę: ostatni nabój wystrzelił w stronę Marvina, a prostytutka ukradła mu resztę naboi. Miał więc broń, ale pustą. Walka wręcz nie wchodziła w grę, gdyż Jake postury nie był zbyt potężnej, a Marvin wyglądał jak skulony facet, który nigdy nie wstaje od komputera i zawsze istniała możliwość, że w trakcie walki zapomni, co właściwie miał robić i przestanie się bić. Została ostatnia czynność, jaką potrafili obaj, czyli prowadzanie rozmowy i to z użyciem dyplomacji. Po zadanym pytaniu zapadła głucha cisza, po czym jednocześnie odpowiedzieli.
- Mam na imię Jake.
- Nie, ja jestem Marvin.
Rozpoczęła się prawdziwie wysublimowana i inteligentna rozmowa, a właściwie po tym stwierdzeniu zapadła głucha cisza.[15] Wszak każdy musiał przemyśleć swą wypowiedź na takim spotkaniu.
- Hmm, jesteście bardzo do nich podobni. No to po co tu przyszliście?
- Kasa, dużo kasy, sejf w piwnicy. Patrzcie, taką kartkę znaleźliśmy - odparł Marvin i podał im pognieciony papierek i dodał: Jestem Marvin, miło mi.
Przeczytali co było tam napisane, popatrzyli po sobie, po czym jeden z nich powiedział:
- Jesteście głupi czy was już pojebało do reszty? - Gdy to powiedział, obaj wyjęli pistolety i zaczęli w nich celować. - Jak chcecie żyć, to spierdalajcie.
Jake, który do tej pory milczał, stojąc w dziwnej pozie, nagle otworzył oczy, po czym spojrzał na nich złowrogim wzrokiem.
- Poddajcie się, bo i tak zgniecie – powiedział.
- Co? - zaśmiali się jednocześnie - czym chcesz nas zabić, czarnuchu? Murzyńską pałą?
Murzyn nic nie odpowiedział, tylko przeszedł do działania. Przypomniało mu się, że w granatniku trzyma jeden pocisk na wypadek, gdyby sam miał popełnić samobójstwo. Zawsze uważał, że strzelenie sobie w głowę z pistoletu jest zbyt pedalskie i że nie będzie upodabniał się w ten sposób do swoich ofiar. Powiew wiatru odchylił jego płaszcz, a on jedną ręką chwycił za granatnik i wystrzelił. Pocisk trafił pomiędzy tamtych dwóch rozrywając ich od razu.
Na tym zakończyła się ich dyplomatyczna akcja. Sam wybuch spowodował falę uderzeniową, która sprawiła, że Jake i Marvin znaleźli się na ścianie. Kiedy otrząsnęli się z tego i odzyskali słuch, postanowili podejść do sejfu. Okazało się, że wybuch spalił wszystko, co znajdowało się w środku. Jake, bardzo tym zdenerwowany, stwierdził:
- John Smith musi zginąć!
Cdn.
[1] Zadupie to bardzo rozległą nazwa i znacząca bardzo dużo. Dla mnie i ludzi z mojego miasta jest to określenie „przyjaznego” miasta leżącego w promieniu 30 km od naszego, ale tam akcja na razie nie będzie się rozgrywać, gdyż Jake nie jest wyposażony w ręczną mini atomówkę. W każdym razie zadupie to ma miejsce gdzieś w USA. W sumie to każde miejsce po wojnie atomowej to zadupie, ale dla ludzi żyjących w tamtych realiach zadupie to jak dla nas (głupich mieszczuchów) życie bez Internetu. Co tam bez Internetu, to jak życie bez facebooka! Wyobrażasz sobie tę skalę problemu?
[2] Czyli ulubionym materiałem wykorzystywanym w temacie postapokaliptycznym. Jak by nie patrzeć, ciężko byłoby w świecie pustynnym budować domy z drewna - tylko dlaczego zawsze ta gięta blacha? Ktoś na jej sprzedaży nieźle zarobił, ale dlaczego nie jestem nim Ja?
[3] Wiem, że były ostatnio do mnie wyrzuty w stosunku do przypisów, że nie wygodnie się czytało i w ogóle. Wybaczcie postaram się, aby to się więcej nie powtórzyło.
[5] Mają elektryczność, ale wielki modem dający Internet świetnie pokazany w south parku zabrał im moloch. Cóż więc nie takie zadupie. Boli Ciebie palec od przewijania?
[8] Jeśli tak można nazwać pokój wybudowany po wojnie atomowej, w którym oprócz ścian była lampka i mebel przypominający łóżko.
[9] Gdybym był matematykiem, to był ułożył do tego jakieś równanie, ale że skończyłem liceum o profilu matematycznym to od razu przyszedł mi na myśl cotangens.
[10] Sam list posiadał bardziej wysublimowaną treść. Chodziło w nim o to, że o określonej godzinie i w określonym dniu ma odbyć się transport gotówki do sejfu. Jednak mózg Marvina zapomniał połowę rzeczy, a połowę z połowy nie wymówiły usta.
[12] Na to jak znaleźli miejsce sejfu, o którym nic nie wspominała notka też nie miałem pomysłu. Ale dowie się tylko o tym ta osoba, której jeszcze się nie znudziło przewijanie strony w dół.
